Życie dogoniło kabaret.

  Od czasu do czasu pomieszkuję w Anglii. Jak wiadomo aby tam się dostać samolotem potrzebne są testy przeciw covidowe, lokalizacja oraz testy na drugi i ósmy dzień pobytu. Obecnie (październik 2021) te wymogi zostały trochę złagodzone. Jak mam zaświadczenie o szczepieniu na Covid 19 nie muszę robić kosztownego testu przed wylotem, który sprawdza tylko przewoźnik, podobnie jak kartę lokalizacji zarówno jak lecę do Wielkiej Brytanii czy Polski. Natomiast pozostał do wykupienia test na drugi dzień pobytu. Na państwowej stronie UK są adresy różnych instytucji, w których te testy można zamówić jednakże przeczytać tam możemy także, że państwo nie ponosi żadnej odpowiedzialności jeżeli zostaniemy ewentualnie oszukani. Czyli nabijanie kabzy swoim przedsiębiorstwom tym bardziej, że nikt później tego nie sprawdza. Znaleźliśmy chyba najtańszą ofertę (28 funtów) i dzień przed wyjazdem zamówiliśmy z żoną owe testy. Powinniśmy je dostać za dwa dni według informacji zamieszczonej na stronie tej instytucji w chwili zakupu. Jednakże w dzień wylotu otrzymaliśmy informację, że testy otrzymamy za tydzień. No to czekamy. Tydzień minął i nic. No więc wysłaliśmy maila z żądaniem zwrotu pieniędzy za nie zrealizowaną usługę. Testy przyszły za dwa dni. Ponieważ usługa nie została zrealizowana w określonym czasie a żadnej odpowiedzi od firmy nie było żona poszła do banku aby ten zrealizował zwrot pieniędzy z konta tejże instytucji. W banku grzeczny pan przez około dziesięć minut tłumaczył żonie jak ma na swojej stronie bankowej, w domu przeprowadzić tę operację a jeżeli sobie z tym nie będzie mogła poradzić to może do nich zadzwonić i zrobić to telefonicznie. On nie może pomóc bo jest wirus. Czyli, nie wiem czy dobrze zrozumiałem, że jeżeli on tłumaczy przez dłuższy czas jak należy zrobić jakąś operację w domu na komputerze to wirus nie działa, natomiast gdyby przyjął zgłoszenie to mógłby się zarazić. Sam czas wykonania tej operacji bankowej byłby na pewno o wiele krótszy niż tłumaczenie osobie mało znającej się na obsłudze komputera jak to samej zrobić. I tutaj nasunęło mi się zaraz skojarzenie ze skeczem Kabaretu Moralnego Niepokoju gdy pasażer chce osobiście kupić bilet na pociąg w kasie gdzie sprzedawane sę bilety telefonicznie. Tak więc życie dogoniło kabaret.
  Jednak takich "perełek" logicznego myślenia Anglików miałem więcej. Np.żona kupiła komplet wypoczynkowy i mieli go przywieźć w czasie gdy ona będzie w pracy. Gdy uprzedziła obsługę, że jej nie będzie ale będzie mąż tylko on nie mówi po angielsku usłyszała "nie ma problemu my napiszemy na kartce". I jak tu zachować powagę?

Nasi politycy.

  Zastanawiałem się kiedyś czy my mamy jakiś polityków. Bo z tego co widać to jest przypadkowa zbieranina ludzi nie mająca nic wspólnego z polityką a bardziej z politykierstwem. Bo jakim trzeba być geniuszem aby najpierw przystąpić do koalicji, która ma wygrać w wyborach z rządzącymi a tuż przed wyborami oznajmić, że jednak będzie lepiej startować osobno. Oczywiście robi to dla swojej partii, która w każdych wyborach ledwie łapie się do Sejmu. Głupota czy wiara w cuda. Oczywiście było jak zwykle ale "polityk" oznajmił sukces w wyborach - dostali się do sejmu. Pieniążki, diety, rządy - szczyt marzeń. A wystarczyło pomyśleć i policzyć. Przecież jest powiedzenie :kupą panowie, kupą, kupy nikt nie ruszy". Teraz utyskiwania opozycji, że znowu przegrała. Na obecnie rządzącą partię głosowało mniej ludzi niż na pozostałe partie tylko, że te zamiast wystąpić pod wspólnym szyldem wolały "rozbicie partyjne". Kiedyś mieliśmy "rozbicie dzielnicowe".

  Inna sprawa. Opozycja nawołuje - musimy wygrać a co robi w tym kierunku? Zamiast zaproponować jakiś plan działania po ewentualnym swoim zwycięstwie mówi wyborcom "nie głosujcie na nich". To jest hasło wyborcze tzw. opozycji. I wielkie zdziwienie, że nie odniosło sukcesu. Rządzący są szczęśliwi mając takich oponentów.

  A nasi czołowi "politycy". Ich niektóre wypowiedzi nadawały by się do drukowanego kiedyś w "Przekroju" "kącika zeszytów". Co rusz głupota goni głupotę. Tzw. "odwracanie kota ogonem" opanowane mają do perfekcji. Nie mogąc odwołać wybranego przez siebie prezesa NIK mimo sprzeciwu opozycji teraz twierdzą, że "opozycja jest winna tego, że on jeszcze rządzi bo nie chce zmusić go do ustąpienia". "Sami go wybraliście, sami usuwajcie" odpowiada opozycja lecz jest to według rządzących "nie dbanie o dobro Polski".

  Ale jak ocenić naszą postawę jako obywateli? W internecie krąży taki tekst"

KTO JEST IDIOTĄ ? Wszyscy piszą o PiS-owcach, idioci, bez mózgu itd. !!! Ale kto tu jest idiotą? Mają władzę i pieniądze !!! Biorą kasę, kupują nieruchomości żyją jak królowie, Dają sobie dotacje, kasa płynie do nich strumieniami. Ustawiają sobie życie na poziomie milionerów, posadki dla dzieci i znajomych. Prawo ustanawiają jak im wygodnie !!! W dupie mają co o nich myślimy i się tym nie stresują jak pozostała część ludzi i kto tu jest idiotą CO? Ponad 200 afer a czy ktoś odpowiedział za to? NIE !!! Doskonale zorganizowane grupy przestępcze rządzą krajem, wami a wy ich nazywacie idiotami i dziwicie się że śmieją się wam w twarz !!! Wszystko to za nasze pieniądze. I co, dalej sądzisz że to idioci? " Ty co czytasz ten post oceń sam. Ale nawiązując do tytułu to chyba nie są politycy ale piii, piiii, piii nie będę dosadnie się wypowiadał.

A może zrobić tak?

  Czy może mnie ktoś oświecić po co przeprowadzane są u nas wybory do sejmu. Wybieramy 460 ludzi zwanych posłami, którzy podobno są naszymi przedstawicielami w rządzie. Biorą wysokie pensje, diety, nagrody i co tam jeszcze wymyślą aby tylko kasa szła do kieszeni. Ale jaki sens ma wybór tych ludzi jeżeli w danej partii obowiązuje "dyscyplina partyjna" i wszyscy muszą głosować jak karze jej przywódca. Czyli de facto w sejmie wystarczyło by tylko kilka osób - same głowy danych partii i niech one się dogadują między sobą. Dużo taniej i mniej afer oraz skandali.

 Zapytacie pewnie a kto ma tworzyć rząd? Po co nam on jeżeli i tak wszystkie decyzje podejmuje jedna lub kilka osób. Przecież na czele ministerstw zazwyczaj nie stoją ludzie, którzy się na tym znają tylko ci, którzy mają większe plecy u przewodniczącego danej partii i mu nie podpadli. Jeżeli z każdą decyzją idą najpierw do niego na konsultacje no to po co nam ministerstwa?
  Odezwą się zaraz głosy, że nigdzie tak nie ma. Każde państwo ma swój rząd, swoich ministrów i ich zastępców, posłów itp. A czy my musimy się na nich wzorować? Przecież jeżeli nie uznajemy werdyktów Trybunału unijnego, nie pasuje nam poprawa klimatu, Konstytucja to tylko nic nie  znaczący świstek papieru to dlaczego społeczeństwo ma utrzymywać kilkuset darmozjadów? Niech się każdy z nich weźmie do uczciwej pracy tak jak kilkanaście milionów społeczeństwa i niech wspomaga finansowo kilku rządzących.
 A gdyby zrobić tak: każdy odkłada pieniądze na emeryturę na swoje konto bez żadnych ZUS-ów, KRUS-ów itp, płaci za leczenie ale realne stawki a nie sumy nie wiadomo skąd wzięte, płaci Państwu ujednolicone podatki, wyborcy płacą składki i utrzymują swoje partie, Kościół utrzymuje się z zebranych dobrowolnych datków a Państwowe finanse rozdziela, jak przystało na XXI wiek komputer. Odpowiedni algorytm przydzieli proporcjonalne kwoty na różne wydatki. Taka futurystyczna wizja Państwa przyszłości i to po jednej lampce koniaku popijanej kawą. 

Czy znowu będzie "mądry Polak po szkodzie"?

  Jak zwykle siedzę przy kawie i koniaczku i piszę następnego posta na mój blog.
  Po ostatnich wyborach widzę, że jesteśmy narodem bardzo samolubnym. Wszędzie mówimy i o tym jak bardzo kochamy nasze dzieci ale zupełnie nie interesuje nas ich przyszłość. Wystarczy, że rząd obiecuje nam 500 złoty na każde dziecko, dopłaty do krów, świń itp a my nie zastanawiając się nad niczym głosujemy na niego. Nie jestem za żadną partią ponieważ uważam, że ktokolwiek dojdzie do władzy zawsze na drugim miejscu będzie naród. Pierwsze miejsce zajmować będzie on sam. Nabrać jak najwięcej do swojej kieszeni przez okres swojej kadencji a później zobaczymy. Nikogo przecież nie wsadzono do więzienia za to, że źle sprawował władzę. Wszystko odbijało się na narodzie. I podobnie będzie za rok, dwa może trochę później. Rozdawane i brane do swoich kieszeni pieniądze muszą się skończyć. Nieważne jak wysokie będą podatki czy inne dochody przy takim rozdawnictwie gdzie wpływy są mniejsze od wydatków wszystko musi runąć. I nie trzeba kończyć wyższych studiów ekonomicznych żeby to wiedzieć. Niech każdy z nas zacznie brać ze swojego konta więcej pieniędzy niż na niego wpływa i sam się o tej prawdzie szybko przekona. Teraz niektórym z nas dają właśnie pieniądze na dzieci, które nie zawsze z nich korzystają i jesteśmy bardzo zadowoleni. Ciekawym czy ktoś pomyślał o tym jak długo to będzie trwało i co nastąpi dalej. Zaciągane są pożyczki, o których rząd nas nie informuje, a które w przyszłości wypadałoby spłacić. I jak myślicie, kto to będzie zwracał? Ministrowie z własnych majątków, urzędnicy w ministerstwach, a może prezydent? Otóż zapewniam, że oni na pewno nie. Oni się zabezpieczą bo wiedzą co nastąpi. Tylko jak sami mówią "głupi naród" poniesie konsekwencje ich działalności. A bronić się będą bardzo logicznie i zgodnie z prawdą - wy nas wybraliście, chcieliście więcej zarabiać to nie miejcie teraz do nas pretensji. Spełniliśmy wasze wymagania.
 A wszystkie te kłopoty zostawiamy naszym dzieciom bo rozwiązanie tego problemu to nie okres roku czy dwóch lat, to rozłożenie na lata, gdzie trzeba będzie "ścisnąć pasa" i żyć bardzo skromnie aby wyjść z zadłużenia. I taką przyszłość gotujemy naszym pociechom w naszym kraju.
  I druga sprawa. Po ogłoszeniu wyników wyborów każda z partii odtrąbiła zwycięstwo. Tak więc wygrali wszyscy ale politycy a co z narodem? Zwycięstwo polityków to dostanie się do sejmu czy senatu i diety, premie, dodatki, podróże itp wzrost stopy życiowej, może lepszy samochód czy zakup jakiegoś domu. A naród? Ano naród będzie na to wszystko pracował (wyrażam się kulturalnie chociaż na usta ciśnie się inny wyraz). I nieważne jakie będą po drodze skandale, oszustwa, kradzieże w świetle prawa i inne ekscesy ten naród za cztery lata pewnie znowu na nich zagłosuje bo obiecają mu jakieś finansowe ochłapy. Chyba, że powstanie jakieś nowe ugrupowanie mające swój program, który będzie konkretnym programem a nie tak jak do tej pory jedynym programem opozycji było "nie głosujcie na obecny rząd". Przecież wiadomo, że jak ktoś mówi "nie" to inni zrobią dokładnie odwrotnie a Polak to już na pewno. I tak też się stało.

Na co świat wydaje pieniądze

  Czy zastanawialiście się kiedyś dlaczego my - ludzie postępujemy tak dziwnie i wbrew logice. Wydajemy miliony czy nawet miliardy np. dolarów czy innej waluty na zbrojenia ale chyba tylko po to aby samych siebie zniszczyć. Ten wyścig zbrojeń wcześniej czy później doprowadzi do samozagłady. Zabijamy bez zastanowienia, bez sensu i myślimy, że to przyniesie jakieś korzyści tylko nie wiem komu. Popatrzmy na historię i zastanówmy się czy miliony ludzi jakie zginęły do tej pory w różnych wojnach czy też zostały zabite z innych powodów zmieniły cokolwiek. Słońce dalej wschodzi i zachodzi, Ziemia dalej się kręci nieważne czy będzie na niej życie czy nie.
  Wydajemy także miliardy na tzw. "podbój kosmosu". Budujemy nowe rakiety, stacje kosmiczne zawieszone gdzieś nad Ziemią, wysyłamy sondy kosmiczne na Marsa i inne planety, szukamy potwierdzenia życia w kosmosie a jednocześnie zaprzeczamy, że istnieją kosmici, jakieś "latające spodki", i że to wszystko dzieje się tu na Ziemi. Może zamiast szukać daleko najpierw zajmijmy się i zbadajmy te wszystkie niewyjaśnione zjawiska związane z kosmitami a nie próbujmy ich marginalizować i wmawiać, że ich nie ma. Rządy niektórych państw uważają, że powiedzenie ludziom prawdy o istnieniu kosmitów na Ziemi może doprowadzić do paniki. Wydaje mnie się, że w dzisiejszych czasach nie byłoby takiej reakcji jak po audycji radiowej w USA o wylądowaniu kosmitów. W dobie wszechobecnego internetu czy telewizji ludzie mają możliwość sprawdzenia każdej informacji i coraz więcej jest materiałów czy to opisów czy też zdjęć lub nagrań ze spotkań z różnymi dziwnymi istotami, że paniki na pewno by nie było. Tylko dlaczego ktoś ubzdurał sobie, że te wiadomości ma zatrzymać dla siebie, i że są tak wielką tajemnicą aby je ukryć.
  A przecież na Ziemi jest jeszcze tyle nieodkrytych miejsc, tyle do końca niezbadanych zjawisk czy tajemnic, że może lepiej byłoby przeznaczyć większość pieniędzy na ich zbadanie i wyjaśnienie niż kontynuować "wyścig zbrojeń" czy "podbój kosmosu".

Panie do opieki nad starszą osobą

  Dzisiaj siedząc przy kawie i lampce koniaku zastanawiam się nad sprawą pań, które opiekują się starszymi osobami. Moja prawie 90-letnia matka po chwilowym pobycie w szpitalu (tutaj jako ciekawostkę podam fakt, że pielęgniarka przyjmująca mamę do szpitala miała pretensję o to, że nic o niej nie wie, i że wcześniej nigdy tutaj nie była) a mająca problem z dłuższym chodzeniem wymaga pomocy, której osobiście z siostrą na razie nie możemy jej zapewnić (oboje mieszkamy poza granicami naszego kraju) więc postanowiliśmy znaleźć opiekunkę.   

Początkowo potrzebna była osoba przebywająca z mamą na stałe tj. taka, która zamieszkałaby z nią u niej w domu. Jej praca polegać miała na pomocy w domu tzn. gotowaniu, robieniu zakupów, pomocy podczas mycia, ubierania się itp.  Na dane w internecie ogłoszenie zgłosiło się kilka chętnych pań lecz jak wiadomo aby współpraca była korzystna obie strony muszą się bliżej poznać. Tak więc pierwsza pani po tygodniowym okresie próbnym nie bardzo przypadła mamie do gustu i z niej zrezygnowała. Później okazało się, że wraz z odejściem tej pani wyszły także prawie nowe garnki. Następna opiekunka pracę zaczęła od sprzątania w kuchennych szafkach, co wydawało się dobrym prognostykiem na przyszłość lecz z czasem doszedłem do wniosku, że był to raczej przegląd "majątku" niż sprzątnie. Pani zmieniała się ze swoją koleżanką co dwa tygodnie lecz gdy nie było już nic wartościowego do zabrania wtedy dowiedziałem się, że mama jest osobą bardzo złośliwą i kłótliwą, jej zmienniczka z płaczem powiedziała, że już tu więcej nie wróci i abyśmy szukali kogoś innego bo ona też rezygnuje. Gdybym mamy nie znał to pewnie uwierzyłbym w te kłamstwa. Ale mama doszła do wniosku, że woli jednak mieszkać sama a do pełni szczęścia potrzebna była by tylko dochodząca osoba, która zrobi zakupy, ugotuje, sprzątnie w mieszkaniu co jakiś czas, pomoże przy myciu. Tak więc panie się wyprowadziły a wraz z nimi kilka sprzętów domowych np. żelazko na parę zamienione na jakiś starszy, zwykły model, kilka talerzy, sztućców a nawet szampon do włosów wraz z lakierem, proszek do prania, płyn do mycia garnków itp i nie były to przedmioty nowe tylko już używane. Brak niektórych jeszcze rzeczy mama odkrywa do dzisiaj mimo, że upłynęło już kilka miesięcy. 

  Była także pani, która w torebce nosiła eter, wypytywała się o obrazy wiszące w mieszkaniu i inne przedmioty a bardzo się zdenerwowała gdy o jej zwolnieniu dowiedziała się w chwili gdy do domu przybyła jej zmienniczka. Czyżby jej plany zostały pokrzyżowane?
  Z paniami dochodzącymi też jest różnie. Jak trafiła się uczciwa i przypadła mamie do gustu to musiała zrezygnować ze względu na stan zdrowia. Inna po kilku tygodniach znalazła lepszą pracę i też zrezygnowała.

 Ponieważ paniom płaci się za przepracowane godziny więc starają się przeciągać w nieskończoność. Wyjście na plac po zakupy gdzie idzie się około pięciu minut w jedną stronę u niektórych trwało godzinę i dłużej a po zwróceniu uwagi słyszało się, że stała w kolejce np. za pomidorem. Stoisk na placu jest wiele także tych sprzedających pomidory to za czym tu stać?
  Inny problem to gotowanie. Uzgodnione jest, że pani przychodzi co drugi dzień więc gotowania jest na dwa dni. Teoretycznie.  Bo ile może zjeść na obiad starsza osoba. Tym bardziej, że mama mówi: ugotuj np. pięć ziemniaków, zupę zrób w takim garnku i dodaj do niej tyle i takie jarzyny. Niedawno okazało się, że pani gotuje nie tylko dla mamy ale także dla córki, sama też coś w kuchni zje tyle tylko, że z produktów zakupionych dla mamy i z jej pieniędzy. I do tego bierze jeszcze pieniądze za pomoc.
 Zastanawiam się właśnie czy nie podać danych tych "opiekunek" a zwłaszcza tych chętnych do pomocy wraz z zakwaterowaniem bo myślę, że przypadki "znikania" różnych przedmiotów z domu osób samotnie mieszkających tak jak mama nie były odosobnione.
 

Facebook - grupy i znajomi

  Siedzę jak zwykle w swoim fotelu przy lampce koniaku mającej rozjaśnić mi umysł i zastanawiam się nad taką kwestią. Mianowicie - kilka lat temu na popularnym wówczas portalu społecznościowym Facebook utworzyłem grupę, której tematem jest ochrona zabytków a głównie dworów, pałaców i zamków. Przez okres kilku lat grupa rozrosła się do około 5000 członków. Aktywnych tj. dodających posty, zdjęcia czy komentujących je jest może 10% (zresztą jest to podobno norma wg. jakiś tam przeprowadzonych badań). Lecz mnie nurtuje takie pytanie - po co zgłaszać chęć przystąpienia do którejś z licznych na portalu grup jeżeli jej temat wogóle nas nie interesuje. Jako administrator zatwierdzam (lub odrzucam) nowe chętne osoby do "bycia" w grupie i w związku z tym mam możliwość sprawdzenia do ilu innych grup należy kandydat. Zdarzają się dość często osoby , które należą do 300 lub 400 grup a przy rekordziście w momencie gdy chciałem go dodać do swojej grupy wyświetlił się komunikat, że musi zrezygnować z jakiejś innej grupy aby móc zostać dodanym do mojej. Powtarzam więc moje pytanie - po co zgłaszać akces do czegoś co nas nie interesuje. Żeby pochwalić się innym jaki to jestem "działacz społecznościowy" i do ilu grup należę? W takim razie wymień mi np. tylko dziesięć grup gdzie jesteś członkiem i jedną, w której coś napisałeś. Obawiam się, że z odpowiedzią mógłby być niejaki kłopot.
  Jest także i taki rodzaj osób, które zaraz po ich dodaniu same chcą dodać wszystkich znajomych ze swojej listy. I tutaj doszedłem do drugiego nurtującego mnie tematu - znajomi na Facebooku. Po co mi 5000 znajomych jeżeli osobiście znam może 30 osób a reszta to osoby obce, które "znam" tylko z ich niku czy nazwiska (nie zawsze prawdziwego) i z tego co wyświetlają na swojej stronie profilowej. A odpowiedź chyba podobna do tej podanej powyżej - jestem udzielającym się i znanym fejsbukowcem. Zobacz ilu mam znajomych w tym znanych aktorów czy sportowców. Tylko z jakiego powodu ten szpan? Czy sam jestem tak mało interesujący, że muszę posiłkować się innymi, znanymi bardziej lub mniej osobami abym czuł się doceniony? Przykre jeżeli taki jest powód tych zachowań.
  Pamiętam jak na początku mojej "działalności" na Facebooku otrzymywałem zaproszenia od nieznajomych aby zostać "znajomymi". Myślałem "a co mi tam, zaakceptuję, nic nie tracę". Tak było do czasu gdy nie mogłem zalogować się na swój profil i aby móc to zrobić miałem do wyboru kilka opcji. Jedną z nich była ta ze znajomymi, którą to wybrałem. Znam przecież swoich bliskich to nie powinno być kłopotu z odpowiedziami. Okazało się, że ja myślałem o swoich znanych mi osobiście osobach a pytania dotyczyły tych z mojej listy znajomych "nieznajomych". O nich niestety nie wiedziałem nic. Od tego czasu grono moich znajomych na Facebooku jest naprawdę grupą prawdziwych znajomych i wcale mi to nie przeszkadza, że jest ich tak niewielu. Myślę też na okrojeniu mojej grupy z osób nieaktywnych, które już dawno zapomniały, że do niej należą. Nie ilość a jakość na znaczenie.